رستاک / منزوی

خودمو دور کردم از چشمات که بیوفته تبت از آغوشم

از همون شب موهام سفید شد و از همون شب سیاه میپوشم

از همون شب

ترک کردم هوای دختری و که هوایی کرده بود چشاش

توی تب سوختم نفهمیدم تب واگیر من مراقب باش

مراقب باش

فکر کردی تمام مشکل تو توی آغوش گرم حل کردی

نه عزیزم کدوم آرامش منه دیوونه رو بغل کردی

فکر کردی تمام مشکل تو توی آغوش گرم حل کردی

نه عزیزم کدوم آرامش منه دیوونه رو بغل کردی

***

همه میگن که مردا معمولا زیر آوار غم قوی میشن

بعضی از مردا اما میشکنن شکل شعرای منزوی میشن

تو دل خونه نه عزیز دلم مردا تو راه خونه میبارن

مثل ابرای سرد و سنگینن که همیشه شبونه میبارن

فکر کردی تمام مشکل تو توی آغوش گرم حل کردی

نه عزیزم کدوم آرامش منه دیوونه رو بغل کردی

فکر کردی تمام مشکل تو توی آغوش گرم حل کردی

نه عزیزم کدوم آرامش منه دیوونه رو بغل کردی